Er nýr flokkur í burðarliðnum???

Bloggarinn Halla Rut hvetur hér í færslu sinni kjósendur til þess að fylkja liði um Vinstri Græna í ljósi þeirra atburða sem riðið hafa yfir þjóðina. Ber þar nýrra við þar sem Halla hefur hingað til talað máli Frjálslyndra.

Í athugasemdum ýjar hún hins vegar að því að nýr stjórnmálaflokkur kunni að líta dagsins ljós í náinni framtíð. Því stóðst ég ekki freistinguna að spyrja aðeins nánar út í stefnuskrá slíks nýs flokks. Ég lagði fram þennan 6 atriða lista sem hér fer á eftir og lýsti því yfir að ef þessi nýi flokkur hefði þessi mál á stefnuskrá sinni ætti hann atkvæði mitt víst. Halla Rut virðist í meginatriðum sammála þessum lista og væri nú áhugavert að sjá hvort svo er um fleiri og þá hversu marga?

Listinn er hér, nákvæmlega eins og ég lagði hann fram fyrst, en auðvitað þarf að skýra betur út einstök atriði. Geymi það þar til síðar, ef umræður skapast um þetta: 

1. Afnám verðtryggingar?
2. Afnám kvótakerfisins í núverandi mynd?
3. Nýjan gjaldmiðil?
4. Aðildarviðræður og e.t.v. umsókn um aðild að ESB (ath. viðræður og umsókn er ekki það sama og að gengið sé blint inn í ESB)?
5. Endurskoðun peningamálastefnu (lesist breytingu á stjórn Seðlabanka)?
6. Umhverfis- og mannvæn atvinnustefna, hvað sem það þýðir í dag?

Ég tel að óreyndu að flestir ef ekki allir geti fundið 1-2 atriði á þessum lista sem þeir eru sammála, en sennilega geta líka ákaflega margir fundið þarna 1-2 atriði sem þeir telja sig alls ekki geta sætt sig við á nokkurn hátt og vilja e.t.v. frekar berjast fyrir öndverðum málstað þess atriðis. Þess vegna er það nú svo að það er erfitt mál að búa til nýtt stjórnmálaafl sem nær því að verða nógu burðugt til þess að hafa áhrif til breytinga hér á landi. En ef einhvern tímann er jarðvegur fyrir slíku er það e.t.v. núna. Ég fyrir mitt leyti (alger félagsskítur sem ég almennt er), væri til í að vinna að einhverju leyti að stofnun slíks flokks, en eins og ég sagði í athugasemd hjá Höllu, þá veit ég ekki hvort ég væri tilbúinn í málamiðlun um eitt einasta atriði af listanum. Þess vegna ætla ég ekki að halda niðri í mér andanum  Ég tel reyndar líka að slíkur flokkur ætti ekki að hafa fleiri mál á opinberri stefnuskrá, því þá verður fyrst ógerlegt að sætta ólík sjónarmið.

 

Athugasemdir

[Haraldur Hansson, 19.11.2008 kl. 20:45]

1. Erfitt í mikilli verðbólgu. Háir nafnvextir í stað verðtryggingar lemja fólk fastar. Þegar/ef stöðugleiki kemst á með lágri verðbólgu er þetta sjálfsagt mál.

2. Kvótann heim - samþykkt. Það þarf líka að koma með hugmynd um hvað kemur í staðinn. Leigukvóti?

3. Óraunhæft að henda krónunni strax. Sjáum hvernig Spánn og Írland verða eftir eitt ár í samanburði við Ísland, hvernig evran reynist þeim í kreppunni. Við eigum áratug eða meira í að uppfylla Maastricht svo þetta getur ekki orðið annað en langtímamarkmið. Segi pass í bili.

4. Vísa í skort á upplýsingum um ESB. Mjög flókið mál, en ég er á móti að óbreyttu.

5. Að endurskoða peningastefnu er ekki það sama og að skipta út stjórn Seðlabankans. En er samt fylgjandi báðum atriðum.

6. Sammála. Nóg komið af álverum. Og rúmlega það.

[Karl Ólafsson, 20.11.2008 kl. 00:37]

Haraldur, takk fyrir svarið. Það er ekki langt á milli okkar held ég, en þó einhver áherslumunur :-)

1. Útfærsluatriði. Meðan á kreppunni stendur og framboð af lánsfé er ekkert eigum við að afnema verðtrygginu af nýjum lánum. Markaðsvextir eru á þeim tíma háir og enginn getur tekið lán (alla vega ekki há lán), en það eru hvort eð er engin lán í boði. Þeir sem eru með verðtryggð lán í dag (ég þar með talinn) losna hins vegar ekki svo auðveldlega og verða að vinda ofan af sínum málum næstu áratugina með uppgreiðslu, lánabreytingum, endurfjármögnun, greiðsluþroti, gjaldþroti, eða hverjum þeim leiðum sem upp koma. Þegar lán fara að bjóðast fyrir alvöru á ný á vaxtastig að lækka nokkuð hratt. Lítil eftirspurn á að hafa barið niður verðbólguna og einhvers konar jafnvægi ætti að nást. Sársaukafullt, já, en finna menn ekki sársaukann í dag og sjá menn ekki fyrir sársaukann sem bíður næstu misseri, ár og áratugi ef þetta er ekki gert?

2. Auðlindagjaldið er ekkert algalin hugmynd, en kvótann á þjóðin að eiga. Ég veit ekki með uppboðsframkvæmd, hún gæti farið úr böndunum, en framsal kvóta og veðsetning hans er algerlega út úr myndinni. Annars hef ég ekkert endilega lausnirnar hér, en ranglæti fortíðarinnar verður að leiðrétta að mínu mati. Þetta getur tekið langan tíma að innleiða, en það er rétt að minna á að úthlutun kvóta hefur aldrei verið gerð á þeirri forsendu að hann verði óafturkræf eign þess sem fær honum úthlutað.

3. Evran stendur okkur ekkert til boða strax. Dollar gæti komið til greina sem millileikur eða til frambúðar. Aðrar lausnir koma vel til greina. Það vantar bara vitræna umræðu en blessuð krónutítlan er bara því miður handónýt. Krónan er okkur í raun svipað erfið og Evran er t.d. Írunum. Þeir geta ekki brennt niður lán sín með verðbólguskoti, eins og nauðsynlegt getur verið í kreppuástandi eins og ný ríkir. Við getum það ekki heldur vegna, jú, sjá 1 hér að ofan, verðtryggingarinnar.

4. Nýr flokkur getur vel rúmað ólík sjónarmið hér. Eina sem þarf að sammælast um er að fara í aðildarviðræður og e.t.v. umsóknarferli og síðan það að þjóðin muni hafa úrslitavaldið. Það er lýðræðislegt og það er það eina sem menn þurfa að vera sammála um.

5. Sammála. Tók þetta sem dæmi :-) Aðalmálið er að ráðning stjórnanda eða stjórnenda bankans sé fagleg og viðkomandi geti dottið í hug að hann hafi fleiri tól í verkfærakistunni en stýrivexti, sér í lagi þegar þeir virka ekki. Eitt þeirra tóla heitir bindiskylda.

6. Já, nóg komið af þeim í sjálfu sér. Vonandi öðlast menn hugmyndaflug og kjark til að byggja upp aðra möguleika. En það er að sjálfsögðu ekki nóg að stinga upp á bara 'einhverju öðru'. Ég hef ekkert lausnirnar hér, en það eru fullt af góðum hugmyndum í gangi innan þjóðfélagsins sem án efa er hægt að virkja.

[Bjarni (IP-tala skráð) 20.11.2008 kl. 03:00]

1. sammála

2. sammála, það ætti líka að færa leiguna/auðlindagjaldið til sjávarbyggðanna til að styrkja byggðir landsins en samt að sjá til þess að jafnræðis sé gætt meðal annarra byggða í landinu á sameign þjóðarinnar.

3. Ætti að athuga með tengingu við/upptöku  t.d Norsku krónuna eða Dollar.

4. Allt í lagi að sjá hvaða kostir og gallar eru á aðild að esb, umræðan hefur verið allt of lituð af með og á móti ríg hingað til.

5. Sammála, þarf að stokka upp í þessu öllu saman Fjármálaeftirlitið,Seðlabankinn og líka Bönkunum sjálfu, fá vel mentað og hæft fólk í þessar stöður burt með pólítískar ráðningar til gamalla bitra manna sem virðast aldrei gera neitt rangt að eigin sögn.

6. já, nóg komið af stóriðjustefnunni og nægir að líta til Noregs (og tómu húsanna á Egilsstöðum og fjörðum þar í kring) þar sem álverksmiðjur og virkjanir eru að leggjast af í afskekktum fjörðum þar og leggja í rúst þau byggðarsamfélög sem hafa byggðst upp í kringum þau með tilheyrandi atvinnuleysi. Það mætti til dæmis gera bændum meira kleift að stofna saman smærri kjötvinnslur til að selja beint til hótel og ferðaiðnaðarinns og kjörbúða (mörg störf sem töpuðust í mörgum byggðum landssins við haustslátrun þegar fluttningur á sláturfé lengdist um mörg hundruði kílómetra svo maður tali nú ekki um að stressað kjöt sem hlíst af því) Og efla margvísleg sprota fyrirtækium allt land.