... svo ekki verði fleiri slys !!! .... Come - on !!!

Steinunn Valdís lætur þau orð falla að bæta verði úr merkingum svo ekki verði fleiri slys.

Einhver sem ég náði ekki nafninu á frá Vegagerðinni segir að hann viti ekki hvort hægt sé að tala um fjölda slysa, en þó séu þau of mörg.

Vegamálastjóri segir að merkingar hafi verið í lagi en ljóst sé að þær megi samt bæta og nú eigi að gera það...

 Ég segi bara, hvað eru margir búnir að tala um síðan a.m.k. í haust að þessi vegakafli sé slysagildra og aðeins tímaspursmál hvenær alvarleg slys myndu verða. Þessi umræða komst aðeins í gang í haust eftir að nærri lá í nokkur skipti að slys yrðu. Ég tók aðeins þátt í þeirri umræðu hér á blogginu.

Ekkert gerðist. Fyrr en allt í einu núna, eftir alvarleg slys! Ég fullyrði hér og nú að þessum slysum mátti forða ef hausnum hefði ekki verið stungið ofan í sandinn. Þessi slys skrifast á ábyrgð Vegagerðar Ríkisins að mínu mati. Það þýðir að mínu mati ekkert fyrir þá að skjóta ábyrgðinni yfir á verktaka sem komnir eru á hausinn. Reglurnar um merkingar við svona aðstæður verða að vera miklu, miklu harðari og ég hef bent áður á að það á að líta til vegmerkinga í Bretlandi í þessu tilviki og innleiða pínulítið brotabrot af þeim reglum hér. Það mundi duga og þessi slys heyra sögunni til.

 

Stóra planið frumsýnt í kvöld - Ég missi af frumsýningunni - :-(

Það er ekki á hverjum degi sem manni býðst miði á frumsýningu nýrrar íslenskrar kvikmyndar.

Yngsti sonur minn leikur hlutverk hins unga Davíðs (persóna Péturs Jóhanns) í Stóra Planinu. Mikil eftirvænting er búin að vera hjá honum og allri fjölskyldunni eftir frumsýningu myndarinnar, en þá ber svo við að ég þurfti að fara í vinnuferð akkúrat í þeirri viku sem frumsýningin verður (í kvöld). Nú er ég á leiðinni heim í gegnum London, en missti af fyrri vélinni heim (munaði 20 mínútum!) og því missi ég af viðburðinum :-( Reiknaði reyndar með því allan tímann að þetta ekki gengi upp, en með því að hlaupa frá T3 yfir á T1, gerði ég heiðarlega tilraun til þess að ná fyrri vélinni, en það sem sagt mistókst. Alltaf þarf Icelandair að vera á réttum tíma þegar maður þarf á því að halda að þeim seinki aðeins.

Hlakka til að skreppa í bíó til að sjá myndina. Og ég óska Poppoli Pictures, Ólafi De Fleur Jóhannessyni og öllum öðrum aðstandendum myndarinnar innilega til hamingju fyrirfram með afraksturinn.

Guð er til.

Ef litið er yfir þær bloggfærslur sem mestar umræður draga til sín hér í mbl bloggheimum og víðar er oftar en ekki um að ræða málefni tengd trúarbrögðum. Þessar færslur draga til sín andstæða póla eins og segull dregur að sér járn.  Upp hefjast gjarnan barnaleg rifrildi og skítkast á báða bóga þar sem hvorugur armurinn gefur þumlung eftir og sjaldan eða aldrei sér maður menn komast að þeirri niðurstöðu að rétt sé að borin sé virðing fyrir lífsskoðunum mótaðilans.

Síðustu daga hefur borið nokkuð á umræðum um það hvort Guð sé til eða ekki og sýnist sitt hverjum. Sem fyrr eru báðar fylkingar þess fullvissar að þær hafi hið eina rétta svar. Hér er ein færsla þar sem fullyrt er að Guð sé ekki til. Jón Frímann, bloggvinur minn, er fastur á þeirri skoðun sinni og það er svo sem ekkert að því að hafa þá skoðun. Ég setti inn hjá honum athugasemd, en datt svo í hug að koma þessari skoðun sem ég hef á málinu á framfæri hér líka. Ég er náttúrulega með sama marki brenndur og þessar stríðandi fylkingar að ég tel mig hafa eina rétta svarið

Ég trúi ekki á tilvist þess guðs sem gyðingar, kaþólikkar, mótmælendur (Lútherstrúar), múslímar eða önnur eingyðis trúarbrögð lýsa. Ekki í þeirri mynd sem menn (ath: MENN) hafa búið sér til og boðað. En ég trúi því hins vegar að til sé máttur mér æðri. Það er auðvelt að trúa því bara með því að horfa á náttúruna. Þess vegna segi ég: Guð er til! Hann er það sem ÞÚ kýst að hann sé og hann er ÞÉR æðri. That's it.

Það sem borgar sig ekki að gera ...

Ég held að það sé deginum ljósara að það borgar sig ekki að:

a) blogga að næturlagi, drukkinn
b) láta taka við sig viðtal um umdeild málefni, í glasi
c) ljúga sig út úr vandræðalegum málum, í beinni
d) kasta steinum úr glerhúsum (maður gæti fengið stein til baka inn í húsið)
d) fara í felur og læðast út um kjallaradyr
...

nema náttúrulega maður sé bara 'nobody' og skipti ekki máli hvað maður segir eða gerir 

Eða ?

Hvers virði er góður kennari

Kennarar eru misjafnir eins og annað fólk, það segir sig sjálft.

Yngsti sonur minn er 14 ára, mikill orkubolti og fjörkálfur. Í gegnum alla hans skólagöngu hefur hann átt í mestu erfiðleikum með að halda í við jafnaldra sína á flestum sviðum námsins. Það er helst að honum hafi gengið vel í stærðfræði og eðlisfræði þar sem reynir á góðan skilning. Hann er nefnilega vel greindur (jú og Ensku þar sem það varð hans aðalmál á tímabili), en hefur átt við mikla örðugleika að etja í lesskilningi og skilningi á töluðu máli. Stafar það væntanlega af því að við fluttum erlendis þegar hann var fjögurra ára og heim aftur þegar hann var átta ára, þ.a. mikið vantaði óneitanlega upp á mikilvægt tímabil í málþroska hans.

Þegar strákurinn hefur lent í þeirri aðstöðu að skilja ekki fyrirmæli kennara eða yfirleitt hvað er í gangi í skólastofunni (sem var á tímabili nokkurn veginn á hverjum degi), þá hefur hann tamið sér þau viðbrögð að leika trúð og fíflast. Fyrir bragðið var mikil vinna og barátta fyrir okkur foreldrana að takast á við umkvartanir vegna hegðunar. Og illa gekk að fá skólakerfið til þess að fallast á þá kenningu okkar að aðalvandamál hans væri málþroskinn og fíflalætin væru hans gríma. Því þyrfti hann önnur viðbrögð kennara heldur en að vera vísað úr tíma eða stanslausar skammir (og öskur) eða eitthvað þaðan af verra. Flestir kennarar sem hann hefur haft hafa þó náð að öðlast skilning á þessu og lært að takast á við hann af ákveðinni virðingu og á endanum tókst með aðstoð greiningarskýrslu o.fl. að fá skólann til að styðja betur undir hans þarfir. Meðal kennara hans hafa líka verið sorglegar undantekningar þar sem ömurlegt hefur verið að horfa upp á úrræðaleysi (og í raun algert áhugaleysi) og framkomu gagnvart drengnum sem var gersneydd allri virðingu.

Einkunnir stráksins hafa að sjálfsögðu borið alls þessa merki. Þangað til í vetur. Nú er hann í 9. bekk grunnskóla og er bara að standa sig frábærlega að mínu mati. Einkunnir hafa stórbatnað, allur hans metnaður og samviskusemi aukist. Og málþroskinn hefur tekið undraverðum framförum m.v. það sem áður var. En hvað veldur? Í stuttu máli: Frábær kennari! Kennari sem tekur drengnum eins og hann er og hefur reyndar óendanlega gaman af fíflalátunum í honum, sem enn ber á. Fyrir bragðið hafa fíflalætin reyndar breyst og þroskast upp í að gera drenginn að virkilegum skemmtikrafti á mörgum sviðum. Hæfileikar hans (sem eru nógir) fá að njóta sín, kímnigáfan, athyglisþörfin, allt fær að njóta sín. Meira að segja bekkjarfélagar hans umbera hann núorðið, en það var tæpt á því á tímabili.

En af hverju að minnast á þetta hér og nú. Jú, drengurinn var að ræða við mig áðan um það að það gæti verið að kennarinn hans myndi ekki starfa við kennslu næsta vetur, þar sem hann ætlaði sér að komast í alvöru vinnu (orð drengsins; sem sagt betur borgaða vinnu).

Það væri skaði, en mér er spurn: Hvers virði væri að halda í svona kennara?

Góðar stundir :-)

Björn B góður, ... eða þannig.

 Hæstvirtur dómsmálaráðherra, Björn Bjarnason, er duglegur bloggari og oft áhugavert að lesa pistla hans. Því er þó miður að hann, eins og flestir þeir stjórnmálamenn sem blogga og telja sig yfir dægurþras hafna, leyfir ekki athugasemdir við skrif sín. En það er svo sem eðlilegt að menn nenni ekki að bjóða upp á andsvör við skrifum sínum á eigin síðum, gæti litið illa út.

Þess vegna verður maður bara að nota sína eigin síðu til að lýsa vanþóknun á skrifum Björns Bjarnasonar. Í nýjustu færslu Björns getur hann ekki stillt sig um að skjóta enn eina ferðina á Sigurð Líndal með því að gera lítið úr skrifum hans, en forðast algerlega að fjalla málefnalega með mótrökum um það mál sem pistlar Sigurðar upp á síðkastið hafa fjallað, þ.e. vinnubrögð við skipun í dómaraembætti. 

Þannig skrifar Björn:

"Neikvæðar alhæfingar Sigurðar Líndals um stjórnmálastörf og stjórnmálaumræður einkennast fyrst og síðast af yfirlæti prófessorsins, sem tallar niður til alls og allra. Þar skilur á milli hans og okkar hinna, sem hann ætlar að reyna að siða eða gera ómerka með skrifum sínum."

Það er nefnilega það. "Þar skilur á milli hans og okkar hinna"! Er ekki pínulítið yfirlæti í þessu Björn?
Sigurður hefur stigið fram, eins og fjöldamargir aðrir í þjóðfélaginu, til þess að mótmæla vinnubrögðum ráðherra við embættisveitingu. Vinnubrögðum sem betur hæfðu á tímum annars konar stjórnarfars en hér á að ríkja. Þessi mótmæli Sigurðar eru málefnalegri en margra annarra (þ.m.t. skrif undirritaðs um málið).  Það er glæpur Sigurðar að beygja sig ekki fyrir óumdeildu 'valdi' ráðherra til þess að vera ekki bundin af mati utanaðkomandi nefndar og þegja.
Og Björn heldur áfram:

"Málum er hins vegar einfaldlega þannig háttað, að við höfum fullan rétt til skoðana okkar og til að láta þær í ljós, hvað sem umvöndunum Sigurðar líður. Hann hefur ekki neinn einkarétt á útleggingum í þessu ágreiningsmáli um aðferð við skipan dómara frekar en í öðrum málum."

Rétt er það Björn! En, ...
a) 'Þið' (hverjir sem þessir 'við' eru sem vitnað er til) hafið ekki rétt til þess að hundsa lýðræðis- og jafnræðisreglur að eigin geðþótta!
b) 'Þið' hafið ekki rétt á að snúa vísvitandi út úr orðum Sigurðar og beita ykkar þreyttu smjörklípuaðferðum til þess að skíta út mannorð einstaklinga eins og Sigurðar.
c) 'Þið' ættuð að varast að líta á kjósendur sem fífl sem endalaust trúa því að þið segið satt og rétt frá í öllum tilfellum, þegar annað blasir við. Hér á ég við þá fásinnu að halda því fram að settur dómsmálaráðherra hafi farið málefnalega yfir umsóknir allra umsækjenda og tekið eigin ákvörðun um hver skyldi hljóta embættisveitinguna umdeildu.
d) 'Þið' hafið heldur ekki rétt á að halda því fram að andmælendur þessarar embættisveitingar vegi að persónu þess sem embættið hlaut. Það er nógu oft búið að ítreka að málið snýst ekki um hans persónu, heldur hvernig staðið var að ákvörðun um ráðningu hans.

Það færi betur á því að stjórnmálamenn eins og Björn Bjarnason hættu að agnúast út í málefnalega umræðu, þó hún sé þeim óþægileg, með gagnárásum á persónu þeirra sem þátt í henni taka. Það hefði verið hægt í þessu tilfelli að bregðast öðruvísi við nýjustu skrifum Sigurðar Líndal í Fréttablaðinu með því einfaldlega að virða skoðanir hans og fallast á að munur muni vera áfram á skoðunum aðila. Ef Björn Bjarnason gerir kröfu um að fá að eiga sínar skoðanir (fyrirgefið; þeirra skoðanir) fyrir sig, sem honum er vissulega frjálst, þá verður á móti að gera þá kröfu að hann geti sýnt öðrum þá virðingu að leyfa þeim að vera skoðunum hans/þeirra ósammála.

Björn Bjarnason er án efa einn af okkar duglegustu og hæfustu ráðherrum, en laus við hroka er hann ekki.

Pirringur vegna auglýsingar

Margir hér á Moggabloggi hafa verið að láta fara í taugarnar á sér að mbl skuli dirfast að skella inn auglýsingu til hliðar við síður þeirra.

Einn bloggvinur minn (og á ég ekki marga) hefur lokað á blog sitt út af þessu. Annar bloggvinur minn er horfinn enn eina ferðina, en ekki út af þessu held ég :-) En sá bloggvinur er boomerang og lofar því að koma alltaf aftur. Ég treysti á það, því fáir skrifa skemmtilegri færslur. Þá eru bara 2 eftir virkir :-(

En skiptir þetta svona miklu máli hvort auglýsing birtist til hliðar við bloggið? Eru menn ekki að gleyma því að þeir eru að njóta ákveðinnar þjónustu endurgjaldslaust, þ.e. að fá að hýsa síðu undir skoðanir sínar, lífsviðhorf og dagbækur og ég veit ekki hvað. Er óeðlilegt að 'Sponsorinn', þ.e. mbl, nýti sér þennan miðil til að afla tekna sem geti staðið undir rekstri þjónustunnar? Sá sem vill svo ekki sjá auglýsinguna getur slökkt á henni í vafranum sínum. En sumir hafa svo sterk prinsip að þeir líða ekki svona og færa sig eitthvað annað. Auglýsingarnar hafa bara þann tendens að elta þá þangað líka :-)

Kannski er það bara pirringurinn að það skuli vera Nova sem auglýsir. Einhver tengsl eru náttúrulega til á milli Nova og eigenda Moggans þessa dagana. Nova fer reyndar ferlega í taugarnar á mér. Einn sona minna á Nova síma og ég þoli ekki að hringja í hann. Í stað Duuddd.....duuuddd hringingar kemur einhver argans hávaða tónlist (ömurleg í þokkabót), sennilega eitthvað rusl sem er hægt að kaupa fyrir lítið fé og nota án stefgjalds, svona eins og fyrirtæki nota stundum þegar þau setja mann á bið í símanum.

 

Lúkas = Ólafur F, Spaugstofan = meintur hundamorðingi!

Say no more.

Sbr. Kastljós í kvöld.

Til varnar Spaugstofunni. Mín túlkun...

Menn keppast um það hver um annan þveran hér í blogg-heimum að kasta skít í Spaugstofuna fyrir að hafa ráðist með lúalegum hætti á persónu Ólafs F, borgarstjóra.

Ég fór út í það að setja inn athugasemd á stöku stað, en sé nú að það gengur ekkert, það eru svo margir að tjá sig um þetta og það sém ég hef séð er allt á frekar neikvæðum nótum.

Því er kannski betra fyrir mína eigin geðheilsu að slá inn nokkra stafi hér :-) (No pun intended).

Ég velti þessu nefnilega aðeins fyrir mér meðan á þættinum stóð, hvað fyrir þeim Spaugstofumönnum vekti með þessari meðferð á Ólafi. Ég hins vegar kýs að túlka þetta spaug sem hárbeitt skot á þá sem töldu sig eiga einhvern heilagan rétt á að fá að vita allt um heilsufarsvandamál Ólafs F og gerðu sér pólitískan mat úr veikindum hans. Í því ljósi verður þetta spaug alveg drepfyndið og sér í lagi ef Ólafur F sjálfur getur tekið þessu með þeim hætti. Rétt er líka að benda á að Ólafur kom fram í 24 stundum í gær og tjáði sig um eðli veikinda sinna og því í mínum huga hægt að taka allar vangaveltur um þau út af öllum borðum.

En ég virðist vera í minnihluta með þessa túlkun. Þætti fróðlegt að vita hvort fleiri hafi skilið þetta svona.

Nú reyna D-menn að innbyrða Ólaf F

Nú finnst Sjálfstæðismönnum greinilega sem þeir séu komnir með góðan drátt á færið hjá sér og reyna nú að koma Ólafi F innfyrir borðstokkinn hjá sér.

 Nú síðast gerir DO-fan#1 þetta að umtalsefni á bloggi sínu, en því miður er hann einn þeirra sem leyfa aldrei athugasemdir við færslur sínar.

Hins vegar er þetta ákaflega óraunsæ óskhyggja hjá Sjálfstæðismönnum, að halda að Ólafur F sjái hag sínum vel borgið með því að ganga í flokk þeirra aftur. Á hvaða forsendum ætti hann að gera það? Hann er í lykilstöðu í dag og það versta sem hann gæti gert í stöðunni væri að fara inn í ósamstíga hóp þar sem tilraunir hans til að hafa áhrif yrðu kæfðar í ósætti og þrasi, eins og gerðist í aðdraganda þess að hann gekk úr flokknum á sínum tíma. Ekki eru þeir líklegir til að bjóða honum stöðu oddvita síns, geri ég ráð fyrir.

Frjálslyndir vilja náttúrulega gjarnan eigna sér Ólaf. Íslandshreyfingin hefur haft frekar hægt um sig, en gætu vissulega gert eitthvert tilkall til hans líka, en mér segir svo hugur að hag Ólafs sé best borgið í bili ef hann heldur sig við að vera óháður. Vissulega stendur hann einn og óstuddur innan Borgarstjórnarinnar, en ef hann heldur það út til enda kjörtímabilsins stendur hann vel að vígi og getur dregið til sín trausta (vonandi) meðframbjóðendur á óháðum lista í næstu kosningum. Hann kæmist mjög líklega inn aftur. Innan D-listans mundi hann alltaf vera í vandræðum og þurfa að berjast af hörku fyrir öruggu sæti og áhrif hans myndu vatnast út.